حجتالاسلام سیدحسن حسینیانفر، استاد حوزه علمیه در سومین بخش از گفتوگو با ایکنا میگوید:
نظم و قاعده، در گستره آفرینش حاکم است. خداوند متعال در نظام هستی، برای هر موجودی، هر نقشی و هر امری، جایگاهی مقرر کرده است. برخی از امور در قلمرو انسانها قرار گرفته است و آنان مسئول اجرای آنها هستند. اما برخی دیگر، اختصاص به ذات اقدس الهی دارد؛ اموری که به آنها «شئون ربوبی» گفته میشود.
انسان نه مجاز است و نه توان آن را دارد که در قلمرو ربوبیت الهی مداخله کند. همانگونه که کارمند یک اداره، بدون اجازه، حق دخالت در کار رئیس را ندارد، انسان نیز نمیتواند در اموری که ویژه خداوند است، وارد شده و برای آن تصمیمگیری کند. این مرزگذاری دقیق، نه نشانه محدودیت، بلکه تجلی حکمت و عدالت الهی است؛ زیرا هر امر، باید از جایگاه صحیح خود صادر شود. آنگاه که انسان جایگاه خود را بشناسد و به آن ملتزم باشد، و در عین حال حریم امور الهی را محترم بشمارد، نظام هستی در کمال تعادل و شکوفایی به حرکت خویش ادامه خواهد داد.
خداوند متعال در آیات متعدد قرآن کریم، به صراحت اعلام فرموده است که تعیین معلم الهی، امام هدایتگر، و جانشین پیامبر(ص)، تنها در اختیار اوست. این مسئولیت عظیم، شأنی ربوبی است که هیچگاه به انسانها واگذار نشده است. بر این اساس، ادعای اینکه پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، مردم میتوانند به اختیار خویش گرد هم آیند و برای خود خلیفه و جانشین تعیین کنند، در حقیقت نوعی دخالت در حیطه اختصاصی خداوند محسوب میشود. این اقدام نهتنها برخلاف منطق قرآن، بلکه بیاعتنایی به نظام دقیق و الهی هدایت بشر است.
انتهای پیام